Natuur
Veel mensen zien de natuur als iets dat losstaat van zichzelf. De plek waar we onze vrije dag doorbrengen. Of waar we gaan wonen als we rijk zijn. Veel van ons zijn het eten van gemanipuleerd voedsel als normaal gaan beschouwen.
Wat we zijn vergeten
Anastasia draait de boel om: de problemen die we wereldwijd hebben, hebben te maken met het feit dat we ons hebben losgemaakt van de natuur. Ook van onze eigen natuur. We zijn vergeten dat het de bedoeling was (en nog steeds onze potentie is) om als medescheppers zelf schoonheid op Aarde te creëren.
De basis
Stel dat we onze relatie met de aarde als basis voor ons welzijn zien? Hoe ziet het leven er dan praktisch uit? Als elke familie (die die wens heeft) zelfvoorzienend een stuk grond in eigen beheer verzorgt, ontstaat een diepere verbinding met de lokale natuur. Wat inspireert om zorgt te dragen voor die natuur. En voor iedereen die daarin en omheen woont. In vrijheid en in harmonie met de natuurwetten.
Familiedomein
“Wat de werkelijkheid is, zou slechts door jouw eigen wezen moeten worden vastgesteld,” geeft Anastasia aan. En deze woorden vinden stil hun weg. Degenen die ze herkennen, geven ze gestalte. Alle familiedomeinen die inmiddels wereldwijd ontstaan zijn, tonen dat het concept familiedomeinen geen naïeve utopie betreft.
Initiatiefneemster Ingemarie vertelt:
“Permacultuur benadrukt de rijkdom van de natuur. Het is fascinerend om te zien hoe alles bijdraagt aan de harmonie tussen de verschillende onderdelen van planten en dieren en schimmels.
Het maakt me nieuwsgierig en blij als ik zie dat mijn tuin een eigen oplossing heeft voor iets, waar ik me van afvroeg of ik in moest grijpen. Om te beginnen is veel van wat zich aandient, eetbaar. Dat wat we onkruid zijn gaan noemen, blijkt voedzaam en lekker. Ik zie dat de de pionier-‘onkruiden’ van vorig jaar hun taak hebben volbracht en nu plaatsmaken voor een andere soort. Die eerste pioniers met langere wortels halen het voedsel van diep in de grond naar boven, zodat het daarna kan dienen voor andere planten.
Ik heb fruitbomen kunnen kopen en er smeerwortel bij gezet, om de bomen extra mineralen te geven. De planten verzamelen kalium en zijn daarbij ook nog goed voedsel voor de bijen. Bij de opleiding permacultuur leerden we dat er meerdere voordelen te behalen zijn bij één maatregel. Een gedachte, die je op veel terreinen kunt toepassen.
Veel van ons huidige voedsel wordt grootschalig gekweekt. Helaas maakt de veelheid aan één soort de resistentie kleiner tegen aanvallen van rupsen en andere belanghebbenden. Waardoor je je gewas moet gaan beschermen en dat lukt niet altijd op een gezonde manier.
In de natuurlijke tuin voor eigen gebruik, kan je in combinaties zaaien die elkaar ondersteunen. Bijvoorbeeld doordat de lucht van de afrikaantjes de luizen van de rozen weert. Struikbonen combineren goed met savooiekool. De stofwisselingsslakken van de bonen, die in de grond de groei remmen, kan je dan namelijk laten gebruiken door de kolen, die hun stikstof weer laten gebruiken door de bonen.
Ook gaan we in de permacultuur anders om met bewatering. Als planten hebben geleerd om voor zichzelf te zorgen, zijn ze sterker en lekkerder. Met verschillende poelen van minimaal een meter diep, kunnen de planten de vochtige lucht gebruiken. Ook zullen zich daar kikkers en salamanders gaan vestigen, die ook hun taak vervullen in het geheel. Zo raakt alles steeds meer afgestemd en in balans.
Het woord Permacultuur komt van het permanente karakter van je tuin. Vandaar dat zoveel mogelijk gebruik gemaakt wordt van meerjarige planten.
Door voor je eigen stukje land te zorgen, ontstaat er een band met je voedsel en dat proef je. Als sla kan je ook de jonge blaadjes van de vers gesnoeide linde gebruiken, aangevuld met bloemetjes van de Oost-Indische kers en alles wat je toelacht op die dag. Het zijn blijde ontdekkingen.
Niet iets wat je zo even leert. Het is een lange leerweg met vragen en antwoorden vanuit de natuur zelf. Een eeuwigdurend gesprek. Maar o, zo boeiend!”