2004-2008. Initiatiefnemer Lex Veelo is bevriend met de uitgeefster van Schildpadboeken die de boekenserie ‘De Rinkelende Dennen van Rusland’ van Vladimir Megre over de Siberische Anastasia in het Nederlands laat verschijnen. Naar aanleiding van deze serie boeken worden de daarop volgende jaren in Den Haag maandelijkse lezersbijeenkomsten gehouden en Lex redigeert de tekst voor deel vier: ‘Schepping’.

In navolging van een snel groeiend aantal door Anastasia geïnspireerde nederzettingen in Rusland onderzoekt Lex of de stichting van buurtschappen van ‘familiehectare bewoners’ ook in Nederland mogelijk zou zijn. Via een Groningse omweg komt hij met zijn groep terecht bij een gemeente in de Provincie Drenthe. Daar volgt een enthousiaste ontvangst. De presentatie aldaar voor een breed publiek in de raadszaal brengt veel teweeg. Meteen worden detailkaarten op de grond uitgelegd om mogelijke locaties aan te wijzen. De gemeente biedt zelfs hulp aan voor de aankoop van grond.

In 2008 organiseert Lex een eerste landelijke ontmoetingsdag in De Bilt. Veel belangstelling en enthousiasme leidt tot de vorming van diverse werkgroepen.

Roobeek Advies schrijft in 2012 een Visiedocument Anastasiadorp versus wettelijke kader. Daarin blijken de kenmerken van een Anastasiadorp haalbaar te zijn binnen de bouwbesluit wetgeving.

Er wordt door de Anastasiagroep een kapschuur en een schuur gehuurd. Onder leiding van Tom Rijven wordt een hele week gewerkt aan ‘prefab’ muren van stro en leem voor het door Lex ontworpen en centraal geprojecteerde ‘theehuis’. Er volgen nog een aantal werkweken om de kunst van de stro-leembouw over te dragen. In en rond het Trefhuus wordt ook een landelijke ontmoetingsdag gehouden. Maar aan de reeks werkweken komt een einde, als een omwonende bezwaar maakt tegen het ‘niet-agrarische’ gebruik van de gehuurde schuren. Het materiaal wordt opgeslagen in een klein deel van de kapschuur.

Later dit jaar reizen Lex en Ingemarie Veelo samen met enkele anderen naar Rusland voor de bruiloft van Ruksana en haar wederhelft Viktor. De dag na het huwelijk raakt Lex onverwacht in coma door de gevolgen van een ziekte waar hij al langer last van had. Hij wordt naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis vervoerd en sterft drie dagen later, in Rusland. Zijn leven wordt later in Nederland herdacht en gevierd met een grote bijeenkomst in Drenthe. 

In Den Haag wordt na een periode van stilte nog wel weer maandelijks vergaderd, maar de continuïteit in de landelijke ontmoetingsdagen is verbroken. De ANBI Stichting van Lex en Ingemarie Veelo wordt voortaan gerund door Ingemarie en Elmar Prinsen, een neef van Lex, wat het toch mogelijk maakt om door te kunnen gaan.

In de periode 2012-2013 is er intensief overleg met Atelier Mooi Drenthe en alle stakeholders (Gemeente, Provincie, Het Drents Landschap, Waterschap Hunze & AA, LTO, GBO) over een haalbaarheidsstudie en nadere bepaling van het zoekgebied voor dit initiatief.

Roobeek Advies schrijft een concept bestemmingsplan. Tevens wordt een fiscale studie gedaan door fiscaal kantoor Jong & Laan, genaamd: “fiscaliteiten vereniging familliedomeinen Anastasiadorp Drenthe”. 

In 2014 verschijnt er na lange tijd intensief werk een definitief beeldboek en toekomstbeeld, waarin dit initiatief verder is uitgewerkt. Over elk detail in deze plannen is uitvoering gesproken. Er wordt een presentatie gemaakt over ‘Anastasiadorp en biodiversiteit’.

2015 / 2016. Er worden twee nieuwe grondposities onderzocht, die uiteindelijk om verschillende redenen afgekeurd worden door de provincie. Vanaf 2016 vergadert wekelijks een Skype-groep, die daarmee een waakvlammetje aan houdt. In september 2016 vind een fusie plaats tussen ANBI Stichting Healing Support en SBBI Stichting Bezoekerscentrum Anastasiadorp Drenthe. Hieraan ging een proces vooraf om de fiscale status van SBBI van de belastingdienst te verkrijgen (een eerdere aanvraag in 2015 met ANBI status was afgekeurd) en middels de fusie kunnen de gelden van de ANBI rechtmatig overgaan naar de nieuwe SBBI die een ‘Anastasia doelstelling’ heeft. Daarmee zijn de gelden ontsloten die nodig zijn om dit project letterlijk ‘van de grond ‘ te kunnen laten komen.

2012 / 2017. Door de jaren heen zijn er verschillende ontmoetingsdagen en weekeinden geïnitieerd, o.a. om te leren werken met stro-leembouw. Andere initiatieven zijn bezocht en daarbij is de nodige inspiratie en kennis opgedaan. Bij alle stappen is er contact onderhouden en afstemming geweest met de gemeente en de provincie. Eind 2017 houden we op verzoek van de gemeente in het gemeentehuis een presentatie voor vertegenwoordigers van o.a. de Provincie Drenthe, het Drents Landschap en het Waterschap Hunze en Aa’s.

De mensen, die deze afgelopen jaren betrokken waren, zijn medescheppers van het hologram van dit initiatief. Zoals Anastasia het noemt, dat de schepper en het daarmee gecreëerde scheppingsveld de energie van de droom is. Een logische gedachte, omdat droombeelden vooraf gaan aan het in beweging zetten van het (kwantum)veld van mogelijkheden. Vandaar dat in dit initiatief (droom)beelden en beeldvorming zo belangrijk zijn.

In 2017 koopt de Stichting een strook akkergrond aan van 1,65 hectare en maken de groepsleden kennis met de omwonenden. Om de grond voor de lange termijn te mineraliseren wordt door een boer op verzoek zwart lavameel uit de Eifel opgebracht. Met de hand wordt klaver, gras, gerst en haver gezaaid. Op het voorste deel van het land wordt begonnen met de aanleg van een omheinde, cirkelvormige moestuin.

Eind 2017 Een deel van de groep wordt onverwacht door een klein deel van de groep geconfronteerd met journalisten en persberichten. Geen wonder dat de oorspronkelijke buurtbewoners op hun achterste benen staan. Ook wil datzelfde groepje nog hetzelfde jaar een grootscheeps internationaal festival organiseren, met gebruik van yurts, terwijl de gemeente in een eerder stadium heeft aangegeven dat het initiatief er niet te recreatief moest komen uit te zien.

Stichtingsbestuursleden Ingemarie Veelo, Elmar Prinsen en enkele getrouwen van het eerste uur zien in dat de aandacht afgaat van het oorspronkelijke initiatief, in plaats van praktisch aan de slag te gaan met nog enkele aankopen op stapel. De gelederen vallen uiteen. De tijd breekt aan om de omslag te maken van dromen naar doen, naar de handen uit de mouwen steken.

2018 volgt de aankoop van een vervallen boerderijtje met naastliggende garage zonder dak met aangrenzend land. Tegelijkertijd wordt de ertegenover liggende kapschuur aangekocht. De groep heeft met deze twee aankopen bescheiden vergader-, verblijf- en opslagplekken, maar er moet veel gebeuren. Er worden werkgroepen ingesteld op divers gebied. Besprekingen worden gevoerd, bloemrijke akkerranden gezaaid en er wordt geklust.

Roobeek dient in september namens ons een concept aanvraag wijziging bestemmingsplan in bij de gemeente. In december krijgen we feedback van de gemeente, waar we mee aan de slag kunnen, om in een later stadium een definitieve aanvraag wijziging bestemmingsplan in te kunnen dienen.

Ook is er contact met andere instanties. Juridisch moet een en ander goed worden onderbouwd, wat resulteert in het vestigen van appartementsrechten en de daarbij behorende Vereniging van Eigenaren. Inmiddels zijn er twee domeinen aangekocht. De eerste twee leden van de nieuw opgerichte Vereniging van Eigenaren.

Mede-bewoners worden regelmatig op de hoogte gehouden door buurtbijeenkomsten of een nieuwsbrief. Bovendien wordt door enkele mensen van de Anastasiagroep in het gebied particulier een voormalige boerderij aangekocht en een bescheiden woning gehuurd. Daarmee start de reguliere huisvestiging en maakt dat het hopelijk gemakkelijker om buurcontacten verder op- en uit te bouwen.

Begin 2019 worden belangstellende buurtbewoners tijdens onze Nieuwjaarsbijeenkomst op de hoogte gebracht van onze nieuwste grondaankoop, die enkele dagen later notarieel wordt bekrachtigd. Via een mini-kavelruil tussen Provincie Drenthe, enkele boeren en onze Anastasiagroep zorgt deze aankoop, aangrenzend aan en met de in 2017 aangekochte akkergrond, ervoor dat daar de volgende vijf familiedomeinen gerealiseerd kunnen worden. Daardoor komt in de loop van de tijd de Vereniging van Eigenaren steviger in het zadel.

Met medewerking van Gemeente en Provincie vinden in de loop van 2019 een drietal informatiebijeenkomsten plaats voor de buurtgenoten. Als te zijner tijd het verzoek tot wijziging van het bestemmingsplan formeel wordt ingediend, gaat dat in eerste instantie om het aangekochte gebied van in totaal een kleine 7 hectare. De overheid staat toe dat we de komende jaren mogen uitgroeien tot 12 ha.

Voedselbossen en paddenpoelen mogen aangelegd worden op agrarische grond, dus we kunnen volop aan de slag op de eigen domeinen. Maar daarmee zijn we er nog niet. Voordat er daadwerkelijk op die domeinen kan worden gewoond, zijn er onderzoeken en goedkeuringen nodig van veel verschillende instanties. De kunst is om innerlijk het ideaalbeeld voor ogen te blijven houden. Zo draagt dit de waarden van het Anastasia gedachtegoed echt in zich.

Het is een lange weg geweest, van het dromen over ideaalbeelden naar het realiseren van een aantal daarvan. Een weg die alleszins de moeite waard is om te bewandelen, omdat het praktisch neerzetten van de in Anastasia’s boekenreeks gevonden beelden en inzichten vraagt om een gestage omslag in ons eigen denken en handelen, waar we allemaal rijker door worden. 

Anastasia schetst ons niet alleen het beeld van de toekomst, maar ze toont de haalbaarheid ervan aan met klinkende argumenten, juist ook voor onze huidige en toekomstige generaties.

Hoe zou de wereld eruitzien als we onze relatie met de planeet als de basis van welvaart en welzijn zouden beschouwen? Met als gevolg een economie op basis van het leven? Een hectare grond in eigen bezit voor iedere gezinseenheid die dat zou wensen is voldoende om een leven in vrijheid, veiligheid en overvloed gestalte te geven.